Inżynier kontraktu jest szczególną instytucją prawa budowlanego, mimo że nieunormowaną obecnie przez polskiego prawodawcę. Opiera się jedynie na międzynarodowych ujednoliconych warunkach kontraktowych FIDIC i jej stosowanie – jako instytucji obcego pochodzenia – uwarunkowane jest występowaniem na terenie kraju inwestycji budowlanych finansowanych przez podmioty zagraniczne. W artykule starano się wykazać relację, jaka występuje między uczestnikami procesu budowlanego, wprost określonymi w ustawie – Prawo budowlane, a inżynierem kontraktu, wykonującym swe obowiązki jedynie na mocy umowy z inwestorem, głównie poprzez charakterystykę ich wspólnych obowiązków i uprawnień, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które ustawodawca nakłada na inspektora nadzoru inwestorskiego. Postawiono tezę, że inżynier kontraktu jest sui genris uczestnikiem procesu budowlanego, gdyż jego obowiązki i przysługujące mu uprawnienia ściśle związane są z tymi, jakie posiadają osoby sprawujące samodzielne funkcje techniczne w budownictwie (w szczególności z obowiązkami inspektora nadzoru inwestorskiego). Artykuł przybliża instytucję inżyniera kontraktu, przedmiot jedynie kilku opracowań branżowych praktyki procesu budowlanego, tym popularniejszą, im więcej zawieranych jest umów o dofinansowanie z podmiotami zagranicznymi, w szczególności w związku z programami unijnymi.
Cytat ze streszczenia artykułu naukowego Bartłomieja Jaworskiego, Specyfika statusu inżyniera kontraktu jako sui generis uczestnika procesu budowlanego, Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis 2015, vol. 4 No 2 (w nazwie znajduje się link do artykuł)
Aby otrzymać informację o innych publikacjach polub naszą stronę na Facebooku.