Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie procesu powstawania szkół prawa w Japonii w okresie wielkich kodyfikacji ery Meiji (1868–1912). Wraz z przełamaniem ponad 200-letniej izolacji Cesarstwo Japonii, rozumiejąc konieczność modernizacji państwa, zainicjowało proces zmian politycznych oraz społeczno-gospodarczych. Narzędziem reformatorów stało się prawo, które zamierzano skodyfikować od podstaw, biorąc za wzór rozwiązania przyjęte w krajach należących do zachodniej kultury prawnej. We wczesnym okresie ery Meiji Japończycy, nie posiadając własnych szkół prawa i wykształconych jurystów, wykorzystali pomoc francuskich prawników, dzięki którym uchwalono wczesne kodeksy oraz założono pierwsze ośrodki jurysprudencji. Choć początkowo miały one na celu wyłącznie wspieranie prac japońskiego rządu przy legislacji i analizę teoretyczną prawa francuskiego, szybko dołączyły do nich szkoły skupiające znawców anglosaskiego, niemieckiego oraz tradycyjnego japońskiego prawa. W przeciągu ponad 40 lat w Japonii wykształcono tysiące nowoczesnych jurystów i prawników, którzy wzięli aktywny udział w tworzeniu dalszych kodeksów i stali się elitą polityczną cesarstwa.
Cytat ze streszczenia artykułu naukowego, Michała A. Piegzika, Rozwój szkół prawa w Japonii w okresie ery Meiji, Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis. 2016, Vol. 5, No 1 (w nazwie znajduje się link do artykuł)
Aby otrzymać informację o innych publikacjach polub naszą stronę na Facebooku.