Uznanie podmiotowości prawnej człowieka jest koniecznością dla zagwarantowania mu pozostałych praw i wolności. Określenie tożsamości jednostki jest kluczowe w sferze stosunków społeczno-prawnych. Samoświadomość i poznanie korzeni biologicznych oraz kulturowych jest bardzo ważnym elementem rozwoju psychofizycznego każdego człowieka. Poczucie własnej tożsamości pozwala na zbudowanie własnego systemu wartości oraz relacji społecznych. Na gruncie Konwencji o prawach dziecka państwa-strony mają obowiązek stworzenia warunków, w których dzieci będą mogły nie tylko poznać własną tożsamość biologiczną, ale również rozwijać tożsamość narodową, etniczną i religijną. Prawo do poznania własnej tożsamości jest szczególnie istotne w procesie prawidłowego rozwoju dziecka. Właściwe ustalenie jego pochodzenia pozwala na ochronę jego podstawowych praw takich jak prawo do wychowania w rodzinie, do edukacji, do właściwej opieki zdrowotnej i społecznej. Chroni je również przed bezprawnym zmuszaniem do pracy czy przymusowym wcieleniem do armii. Podejmowane działania mają służyć takiemu ukształtowaniu rzeczywistości prawnej i społecznej, która uwzględnia konieczność szczególnego traktowania dzieci z uwagi na ich niedojrzałość psychiczną i fizyczną oraz odpowiedniego przygotowania ich do życia w społeczeństwie.
Cytat ze streszczenia artykułu naukowego Dominiki Kuźnickiej, Prawo do tożsamości jako prawo dziecka – wybrane zagadnienia, Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis. 2017, Vol. 5, No 2, (w nazwie znajduje się link do artykuł)
Aby otrzymać informację o innych publikacjach polub naszą stronę na Facebooku.