Przedmiotem opracowania jest prawo do nauki. Jest to prawo powszechne, którego wykonywanie zostało zagwarantowane aktami prawa: międzynarodowego, europejskiego i wewnętrznego. Posiada ono szczególny charakter. Względem określonych osób jest ono bowiem kwalifikowane zarówno jako uprawnienie, jak i obowiązek (obowiązek nauki i obowiązek szkolny). Jego realizacja następuje w ramach jednostek systemu oświaty określonych w ustawie. Jedną z nich jest publiczna szkoła podstawowa specjalna zorganizowana w podmiocie leczniczym. Jej celem jest zaspokajanie potrzeb edukacyjnych dzieci i młodzieży przebywających w tym podmiocie. Prawo do nauki jest w tym przypadku wykonywane w szczególnych warunkach, związanych z chorobą pacjenta. Konieczne jest zatem dostosowanie równoległego wykonywania prawa do nauki oraz prawa do ochrony zdrowia. W konsekwencji, dopuszcza się wprowadzanie modyfikacji procesu kształcenia w tych jednostkach. Zostaną one przeanalizowane w niniejszej pracy. Zostanie ponadto podjęta próba ustalenia konsekwencji wynikających z konfliktu wynikającego z równoległego wykonywania prawa do nauki i prawa do ochrony zdrowia.
Cytat ze streszczenia artykułu naukowego Jolanty Behr, Prawo do nauki w podmiotach leczniczych. Analiza na przykładzie publicznej szkoły podstawowej specjalnej, Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis. 2017, Vol. 5, No 2, (w nazwie znajduje się link do artykuł)
Aby otrzymać informację o innych publikacjach polub naszą stronę na Facebooku.