Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie genezy pojęcia zabytku archeologicznego w prawie polskim. W pracy skupiono się przede wszystkim na przytoczeniu i porównaniu definicji, które pojawiały się na przestrzeni lat w różnych aktach prawnych regulujących zagadnienie ochrony dziedzictwa archeologicznego w Polsce i obejmowały swym zakresem zabytki archeologiczne. Pod uwagę wzięte zostały polskie akty prawne wydane od roku 1918 do dziś, jak również Europejska konwencja o ochronie dziedzictwa archeologicznego (poprawiona), stanowiąca przykład umowy międzynarodowej zawierającej definicję legalną zabytku archeologicznego, która jest bezpośrednio stosowana w Polsce. Artykuł stanowi próbę ukazania, jak zabytki archeologiczne były opisywane w polskim prawie oraz jak koncepcja prawna zabytku archeologicznego ewoluowała od początkowej kazuistycznej, opisowej terminologii do współczesnej syntetycznej i dość precyzyjnej definicji zabytku archeologicznego.
Cytat ze streszczenia artykułu naukowego Jakuba Artemiuka, Geneza pojęcia zabytku archeologicznego w prawie polskim, Folia Iuridica Universitatis Wratislaviensis 2015, vol. 4 No 2 (w nazwie znajduje się link do artykuł)
Aby otrzymać informację o innych publikacjach polub naszą stronę na Facebooku.